Psychomotorische therapie (PMT)

In de PMT gaat men met verschillende bewegingssituaties, sport- en spelvormen, relaxatie en lichaamsgerelateerde oefeningen aan de slag. Het is via deze middelen dat men, in een veilige en open sfeer, in contact leert komen met de eigen gevoelswereld, blokkeringen kan voelen, leert om tot rust te komen en zijn/haar lichaam leert ontdekken. Het accent van de therapie ligt op de (niet-verbale) actie. Tijdens de therapie staat de patiënt als individu, maar ook zijn relatie tot de groep centraal. De sessies zijn gericht op persoonlijke en sociale groei in al zijn facetten. Kunnen ‘sporten’ is geen vereiste. De PMT is meer en anders dan louter sport en bewegen. In het aanbod zijn ook vormen van danstherapie en tai chi opgenomen .

Creatieve therapie

In de creatieve therapie werkt men vanuit verschillende invalshoeken: beeldend vormgeven, muziek en poëzie, drama. Technische kwaliteiten of specifieke vaardigheden zijn niet vereist. De verscheidenheid aan middelen helpt de patiënt op weg om gevoelens, gedachten, innerlijke conflicten op een non-verbale manier te uiten en vorm te geven. Men werkt samen met anderen, met de persoonlijke expressieve mogelijkheden. Hierdoor kan men zich meer bewust worden van ervaring en beleving en krijgt men inzicht in de eigen handelings- en uitdrukkingswijzen en in die van anderen.

Groepspsychotherapie

Onder begeleiding van de psycholoog-psychotherapeut wordt gesproken in de groep over ervaringen in de therapieën, over zorgen en problemen. Het verblijf in ons centrum, het samenleven met andere mensen op het paviljoen doen herinneringen aan thuis of aan vroegere gebeurtenissen heropleven. Meestal gaat het om ervaringen die onverwerkt zijn gebleven. Het spreken en luisteren kan resulteren in een beter begrip van wat er misgelopen is. Het durven stilstaan bij zijn eigen kwetsbaarheid kan op termijn het contact met zijn eigen mogelijkheden en kwaliteiten vergroten.

Kooktherapie

De kooktherapie schept de ruimte om verantwoordelijkheid te leren nemen in een activiteit die betrekking heeft op het dagelijks leven en dit in interactie met de medepatiënten van het paviljoen. Men leert er met de groep onderhandelen, budgetteren, afspraken maken, samenwerken, omgaan met mislukkingen of frustraties… Na de kookbeurt wordt het gebeuren geëvalueerd, samen met de verpleegkundige.

Paviljoenvergadering

De paviljoenvergadering is een bijeenkomst van alle patiënten, de aanwezige verpleegkundigen, de hoofdverpleegkundige en de psychiater. In de vergadering wordt in dialoog gegaan over het dagelijks (samen)leven en het samen werken in het psychotherapeutisch centrum. Het gaat steeds over het hier en nu. De onderlinge relaties maar ook deze tussen de groep en het team zijn vaak onderwerp van gesprek en kunnen op een open en respectvolle wijze besproken worden. Therapeuten en maatschappelijk werker kunnen, naar aanleiding van concrete of organisatorische zaken, op vraag aan de vergadering deelnemen.

Socio-culturele activiteiten

Zowel patiënten als personeel nemen initiatieven van socio-culturele aard. De nadruk kan liggen op ontspanning, vorming en informatie, poëzie, assertiviteit, slaap, … De initiatieven zijn bij voorkeur paviljoenoverstijgend. Men leert voorstellen uitwerken om de vrije tijd op een zinvolle manier door te brengen. Men krijgt de mogelijkheid om de horizon creatief te verruimen, met aandacht voor een goede organisatie. Men kan anderen laten delen in eigen interesses en omgekeerd. Zo leert men opnieuw verantwoordelijkheid opnemen, afspraken maken, samenwerken, organiseren, …

Individuele therapie

De behandelend psychiater van het paviljoen nodigt de patiënt op regelmatige basis uit voor een individueel contact. Het team onderzoekt of individuele therapie bij een andere medewerker noodzakelijk is, en dit als ondersteuning van het behandelproces en de groepstherapie. Het is mogelijk om begeleiding te voorzien voor mensen die kampen met specifieke gedragsproblemen of middelenmisbruik. Op indicatie van het team kan de patiënt tijdens de eerste weken van het verblijf uitgenodigd worden voor het psychodiagnostisch onderzoek.

Activiteiten die de therapie en het leefklimaat ondersteunen

We hechten veel belang aan gewone, alledaagse activiteiten die hun betekenis hebben in het samen leven. Net zoals in de buitenwereld zijn contacten met anderen sowieso een belangrijke bron om ons te leren verhouden met onszelf, de anderen en de wereld om ons heen. Het samen eten, taken kunnen opnemen in de groep (bv. de paviljoendienst), vrije tijd ongedwongen invullen, … zijn daarin belangrijk. Een aantal therapiesessies ondersteunen uitdrukkelijk dit leven in groep op het paviljoen zoals het peter-meterschap, de weekendbespreking, verblijfsbespreking , ...

Vrije tijd

Vrije tijd kan men doorbrengen in het centrum. In principe mag het ziekenhuis verlaten worden op vrije momenten, tenzij het behandelend team dit anders beslist. Tijdens weekdagen kan dit buiten de therapie-uren en ’s avonds: na het avondmaal kan men Rustenburg verlaten tot 20u45. Ook op woensdagnamiddag is men vrij, tenzij men een afspraak heeft met een therapeut.

Weekendregeling

Tijdens de opname is het belangrijk om contact te houden met gezin, kinderen, ouders, andere familieleden en vrienden.  In het weekend kan men , in overleg met de verpleegkundigen, overdag tijd doorbrengen buiten het centrum. De eerste twee weken van het verblijf krijgt de keuze voor residentiële therapie gestalte. Het is om die reden zelden een goed idee om meteen na de opname “in weekend” te gaan. Na 14 dagen opname is er twee maal per maand de mogelijkheid om thuis te overnachten en van zaterdagmiddag tot zondagavond het ziekenhuis te verlaten. Voor bijzondere feestdagen is een aparte regeling voorzien. In de eindfase van de behandeling, met het oog op ontslag, kunnen er individuele uitzonderingen worden toegestaan. Voor specifieke individuele vragen en uitzonderingen is een teambeslissing aan de orde.